Południowo-wschodnia część placu w Nitrze prawa do zawierania największy budynek - kościół parafii rzymskokatolickiej św męczeństwa. John Kstiteľa.

Jego patronem, St. Ján Krstiteľ był za długie wieki Herbarz znakiem miasta i część dekoracji pieczęci miasta.

Historia Kościoła

Oryginalny kamienny gotycki kościół został zbudowany w pierwszych dekadach miejski terminowych zriadenia.Bol kopalniach dobrobytu gospodarczego i rozkwitu miasta. Bogaty patrycjat pod koniec 14 wieku, po krótkim zależności od Bojnice Priory odzyskać Legal osobną parafię, do których zostali powiązanych otaczający Fili.

W drugiej połowie 16 wieku uderzył parafialny reformistyczny ruch. Kościół początkowo służył katolikami i protestantami, ale stopniowo, dzięki Bojnice właściciele Thurzo, który w 1527 roku zamienia się protestantyzmu, przejął kościoła i plebanii luteran. Podczas powstań w 17. wieku miasto kilkakrotnie został zwolniony i częste pożary uszkodzony kilka zabytkowych budynków. Tak więc w 1605 Bocskaya Kuruc spalone i zniszczone dzwony. Po krótkim rekatolizácii parafii w 1678 roku wojska Thokoly wielokrotnie zniszczonym i spalili szkołę kościelną. Do tego stopnia uszkodzenia wskazuje długi czas pracy przebudowie w latach 1683-1686.

Po R. W 1819 roku trzeba było wyremontować kościół i plebanię. Miejscowy ksiądz i rodák Anton dał Alojz Tenczer fix Clock Tower, został odrestaurowany dach i cały budynek został namalowany na zewnątrz i zdnuka. Nie przechodzą lub osiem lat, kościół, plebania, ratusz z prawie cały plac i okoliczne ulice, domy spalone. 1827 płaskiego stosu miejscowego nauczyciela bitą płomienia i w ciągu kilku godzin, ogień rozszerzony na całe otoczenie. Ciepła topi zegary i dzwony wieża złamał rozruchowy sklepienie kościoła. Już w następnym roku zaczęli pracę Remont i rekonstrukcja. Czy odnowione wieże zostały rozebrane w grudniu 1828 nowe dzwony, które zdekantowano Kremnica dzwonnika Samuel Hackenberger. Clock Tower, John Parduba naprawiony i urządzone ich Zlatník Ján Turczer. W 1831 roku została odnowiona wieża balkon, aw następnym roku zbudował wieżę z kurkiem sanktuarium.

Kosztowne i długotrwałe prace odbudowy, jednak nie mógł uratować kościół. Zbutwiałe szczątki, aż Prievidzský główny Sluzny niech powody związane z bezpieczeństwem w dniu 8 października 1896 oficjalnie zakończone. Na początku przyszłego roku, rada miejska podjęła decyzję pod presją mieszkańców, że Kościół będzie oprócz wieży i kaplicy. Michael rozebrany i zbudowany od nowa.

Prace rozpoczęły się w 1904 roku według projektu architekta Otta Sztehlu Budapeszt. Poniższa konstrukcja roku zakończono po zakończeniu wewnętrznego wyposażenia kościoła to było we wrześniu 1907 roku uroczyście konsekrowany biskup miejscowy rodem, Dr. Paul Joseph Lanyi-Késmárk. Projektant użył stylu neogotyckim z trzema nawami i wielobocznym prezbiterium cap space, sklepione obejmy z nutą żebra. Główne i boczne nawy mają przekroje sklepienia obok lunety. Ściany zewnętrzne wzmocnienie filarów. fasada wejście jest ozdobiony rzeźbami apostołów Piotra i Pawła.

Kościół został odznaczony

Pierwotny kościół został zachowany tylko wieżę i kaplicę. Michael ołtarz z rzeźbą ludową Pieta z końca 18 wieku. Z wyposażenia wnętrza starego kościoła wiadomo 17 obiektów przechowywanych w muzeum Bojnice. Prawie cały wystrój nowego kościoła składa się z darowizn bogatszej spolurodákov, zbiorów miejscowych ludzi i przedmiotów przeniesionych z odwołanego klasztoru Venantinum.

Kaplica Grobu dał marmur Carrara zrobić Anton Richtera. Jest ozdobiona obrazami malarza Monachium Rudolf Schmalz i lokalny mistrz Hollayho. Pieta jest z ubiegłego wieku. Szkaplerz ołtarz na burcie statku jest darem Stefan Mateja Richtera. Autor dekoracjami w stylu neogotyckim jest panem Ján Schmidt. Dwadzieścia rejestracji ciało do chóru, dzieło mistrza Ota Rieger z Krnova (Jägerndorf), to dar od Dr. Pavol Jozefa Lányiho. Polichromia ambona z ozdobnych prętów od 1907 roku jest dziełem mistrza Schmidt. Pseudo chrzcielnica i konfesjonał pochodzi z pracowni artystycznej i spółkę Seilnacht Baer w Hlohovec.

Komplety prezentowe i przychody ze spektakli teatralnych miejscowych amatorów zostały zamówione i liturgiczne i naczynia ceremonialne szaty. Scena figuralna sztuka szopka z 1934 roku jest dziełem carver Ferdinand Prinoth.