Cliff jest skaliste wzgórze z kopcem kamiennym z czterema pylonami który zawiera relikwie pierwszej Republiki Czechosłowackiej ministra obrony gen. Milan Rastislav Stefanik i jego towarzysze - Włoski lotników. Białe kamienie świeci z daleka, ale jak spojrzał w rodzinnej wsi znaczącej Brytanii - do Košariská. Są tam, nawet nie rzut kamieniem.

Na górnym obszarze

Z Bradlom raz pierwszy spotkali się w 1967 roku, kiedy jako studenci Ogólnie kształcących szkoły w Trenczynie udał się pieszo do tej ważnej pozycji. Z głębi mojego umysłu było to silne przeżycie wyłania wiersz Martina Braxatorisa-Sládkoviča:

Bradlo melancholii.

na bardzo nagich pików

tam w twardej skale, żwir żółtawo-szary,

tam w słodkiej granicach.

spanie orzeł generalnego,

Co bondage kajdanki dzielnego łzę.

Pytanie, dlaczego prawo do Bradlo spoczynku wielkiego syna narodu słowackiego, przyniósł nam Brezowej gdzie Dom Narodowy Štefánikovo pomnik pokój Dušana Samuela Jurkovic. Jej szef Martin Valihora jest również szef departamentu kultury i tradycji lokalnych MSU Brezová pod Bradlom a człowiek, który kontroluje historię budowy pomnika od pierwszego pomysłu poprzez realizację aż do chwili obecnej. Językiem Tisno pytanie dlaczego budowa pomnika zrealizowany pomysł rodem z okolicy Tura Meadows Dušana Samuela Jurkoviča.

Dušan Jurkovič - ojciec myśl

„Podczas wojny światowej miał Jurkovic jako obywatela monarchii austro-węgierskiej zaciągnąć” historia zaczyna się rozwijać Martin Valihora. „Jako architekt był odpowiedzialny za budowę cmentarzy wojskowych w Galicji Zachodniej. Wybrał Żmigród rejon na wschód od Krakowa, zaprojektowane, skonstruowane 42 cmentarzy wojskowych i pomników. Zyskał duże doświadczenie w dziedzinie architektury memoriálovou, które są następnie wykorzystywane do projektowania kopiec Bradlo. Jego oryginalność polegała na tym, że w przeciwieństwie do innych architektów zbudowany cmentarze poza osiedli w okolicę i kraju. Wypróbuj tam, jak wrażliwa architektura roślin do otaczającego krajobrazu i pracy z różnymi materiałami. Niektóre cmentarze realizowane w kamieniu, inne z drewna, niektóre kombinacje tych materiałów. Już w tym czasie myśli o pomnik dla ofiar wojny w Brezowej ".

Oryginalnym pomysłem było wybudowanie pomnika ku czci powstania w 1848 roku, Hurbanovský walki, która również uczestniczyła rodzina Jurkovičova. Zostały one zbudowane na miejscowym cmentarzu i stał się miejscem wiecznego spoczynku Dušana Jurkoviča.

Na podstawie tego pomysłu i jego bogate doświadczenie w tworzeniu architektury memoriálovej Jurkovic był w stanie reagować bardzo szybko, gdy dowiedział się o śmierci Stefanik w dniu 4 maja 1919. Był także przekonany, że ten wyjątkowy człowiek potrzebuje wyjątkowe miejsce spoczynku. Dlatego proponuje Bradlo wzgórze o wysokości 543 metrów, który jest prawdziwy symbol Stefanik i Jurkoviče rodzimym regionie. Jurkovic był przekonany, że jest to wyjątkowe miejsce do odpoczynku ostatniego bohatera narodowego.

„Jurkovic wpadł na pomysł budowy pamiątkowego pogrzeb, a także ze względu na fakt, że proponowane cmentarze wojenne galicyjski. Co więcej, to był pochodzący z tego regionu, znanego tutaj. Wybrał górach, zaproponował ideę rodziny i uzyskał zatwierdzenie Štefániková ocalałych, nawet urzędników państwowych. Jurkovic w maju 1919 roku zleciła przygotowanie pogrzebu Stefanik i włoskich lotników. Więc on jest ojcem pomysłu przekonany rodziny i władz państwowych i otrzymał zgodę, „twierdzi Valihora.

Dwa pożegnanie z wyjątkową Stefanik

Pogrzeb zaplanowano w ciągu dwóch dni, w dwóch miejscach. Pierwszy dzień pogrzebu Stefanik i jego włoski gatunku było w sobotę, 10 maja 1919 roku w Bratysławie - nowego centrum Słowacji. To był faktycznie pierwszy pokaz wartości nowego państwa. Szpital lokale garnizon z siedzibą w arcybiskup (dziś mieści się w nim siedziba rz) wydała parada ulicami miasta do dworca kolejowego. Trumny Stefanik i włoskie lotnicy pojechał ze wszystkimi honorami wojskowymi w wagonach Cannon, którym towarzyszy cześć pilnować swoich legionów. Dla Stefanik szedł pedel berło Uniwersytetu Karola. Trumny zostały załadowane na pociąg, na sobotę one transportowane do Brezowej. Štefánikova trumna przechowywano przez noc w kościele luterańskim, trumny trzech lotników w kościele katolickim w Birch.

Niedziela, 11 maja kondukt pogrzebowy udał się do Košariská a stamtąd do Bradlo, który został przygotowany przez prosty pogrzebowej dekoracji. Trzymał siedem dni po śmierci Stefanik jest. Wcześniej jednak, wysłał Jurkovic na Bradlo żołnierzy przy użyciu materiałów wybuchowych, aby stworzyć miejsce štvorhrob kopce w kształcie krzyża. W szczytowym okresie kryzysu został nałożony trumny Stefanik, trzy ramiona trumny włoskich lotników. Štvorhrobu zostały wzniesione wokół czterech pylonów. Mieli drewniany szkielet pokryty czarną tkaniną i pokryte Cecina. One symbolizowały cztery martwe. Pogrzeb wzięło udział około 30.000 osób, głównie z okolic. Zgromadzenie stał się największym wydarzeniem gdzie spotkali Słowaków z celami krajowymi. Dla byłej monarchii, nie pozwala na takie rzeczy.

Dwa miliony dolarów od osoby

W słowach Martina Jurkovic Valihora był na pogrzebie dokładnie spójnej wizji przyszłego kopca. Dekoracja i pogrzeb stał w miejscu przyszłych kurhany, gdzie Bradlo rozciągających się w kształt piramidy i były pewne cztery pylony. Jurkovic krótko po kopce pogrzebowe przedstawił plany na przyszłość. Ich realizacja musiała długo czekać osiem lat. Było to spowodowane faktem, że budżet na budowę pozwoliło na łączną kwotę 2,8 mln dolarów. Jurkovic lobbował gdzie mogli, obejście agencje rządowe, odwiedził Prezydent Masaryk w Lany. Ministerstwo Obrony, Pomnik Wyzwolenia i prezydenta Masaryka zebrała 800 tysięcy dolarów. Brakujące dwa miliony zostały podjęte w celu podniesienia Stowarzyszenie położenia kopca w zbiorach ludzi i trwała osiem lat, aż udało się podnieść tych funduszy. Kopiec został więc zaczęli budować w 1927 roku.

„Dušana Jurkoviča kopiec zaprojektowany tak, że wewnętrzna przestrzeń zwłok są zamknięte i niedostępne, bo posłuchali pobożność zmarłego. Wyzwaniem mamy plany kopiec i model otwór, w którym zobaczyć wnętrza groby, „kontynuuje Valihora.

Budowa rosła wyjątkowo szybko, gdy zaczęły działać. Wszystko to ogromna praca ma długość 96 metrów i szerokość 70 metrów i został zbudowany przez 280 dni roboczych. Kamieniołom Dreveník do Spiši skorzystał trawertyn go tam i byli traktowani na blokach o określonych rozmiarach. Każdy kamień, ale ich liczba i ich szyna pojechaliśmy do Brezowej. Przed rozpoczęciem budowy zbudowany na Bradlo sposób, który służy dziś. Kopiec jest wyłożona trawertynu tylko z zewnątrz, rdzenie słupów i tarasów ścian nośnych wylewa się beton, co znacznie przyspieszone prace. Konstruktorzy są wyposażone tylko w jednym transporcie, pomoc materialną i Furman jazdy od środowiska. Od dzisiaj okazało doprowadziło do szyny kopiec linową otrzymującej materiał budowlany.

Pomnik przetrwał standaryzację

Dušan Jurkovič był szefem innego projektu. Chciał portu do kopca dwa tarasy, które mogłyby służyć jako pomnik lotników poległych w II wojnie światowej. Zachodnia opór powoli zaczął zaznávať a pomysł nigdy nie miało miejsca.

Reżim socjalistyczny nie dbają o utrzymanie tego pobożnego miejsce i dlatego kopiec nie został utrzymany. Jego duża odbudowa miała miejsce po 1989 roku, a trzeba było wymienić 30% trawertynu.

„Kiedy kopiec odbyła rocznice, które hamowały wojny i byłego reżimu Stefanik nie był bohaterem. Ludzie zaczęli Bradlo spotkają się ponownie pod koniec lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, ale pojawienie się „proces normalizacji” tradycji przerwana. Do roku 1989 w pełni przywrócić tradycję majowym posiedzeniu w Bradlo „skończył wciągające opowiadanie Martin Valihora.

Exposition okolicznościowe pokoje Dušana Jurkoviča w Brezowej oferuje niewielkiej przestrzeni szereg dokumentów i przedmiotów trójwymiarowych, wspierany przez ekspertów komentarzem i niepowtarzalnego osobistego wkładu głowie. Jest to z pewnością warte odwiedzenia i spędzenia czasu z pamięci osobowości, tubylców tego pięknego regionu.

Autor: Leo Kužela