Kiedyś była to szkoła górnicza. Dziś w tym budynku powstaje Jabloň Gallery. Galeria w sensie przejścia. Obserwowanie na żywo odradzania się budynku fascynuje także tych, którzy nie zajmują się zawodowo architekturą.

Szkoła staje się ośrodkiem kulturalnym i twórczym, w którym znajdują się między innymi muzea. Muzeum W tym czasie Muzeum Historii Prievidzy lub pokazowe mieszkanie socjalistyczne.

„Mam około siedmiu spotkań. Mogę też powiedzieć, że to już ósmy - z uśmiechem komentuje otwarcie muzeum Michał Dobiaš, który wpadł na ten pomysł. Zaczęło się od pasji do telefonów. Gdy zaczęły rosnąć, powiedział sobie, że mogą być ładną kolekcją godną ekspozycji. Wyjątkowym dziełem, który nawet rozpakował i pokazał nam w pełnym pięknie, jest budka telefoniczna. Na świecie jest ich niewielu.

Więc skromnie ją poprawiłem, że na pewno nie jest jedyną, którą mam w domu w sypialni. Uwierzyła dopiero wtedy, gdy pokazałem jej zdjęcie. Oczywiście nie miałem jej w sypialni, ale była moja. Nie wiem, jak wyglądają dzisiejsze wycieczki po muzeum w Brnie, ale przynajmniej przewodnik poprawił to zdanie o wyjątkowości budki telefonicznej - wspomina Michał, pozując dla nas w świeżo otwartej budce. Nawet dzisiaj ma sprawne okablowanie elektryczne i jeśli znajdzie się odpowiedni telefon, możemy z niego łatwo zadzwonić.

„Kiedy byłem na wystawie w Brnie, przewodnik zatrzymał się na tym samym i opowiedział nam o niej jako jedynej w Czechach i na Słowacji. Jednak oprócz telefonów w depozycie znajdują się również inne przedmioty kolekcjonerskie - od kas fiskalnych i wag po telewizory, żelazka po szkolne ławki. Wszystko w idealnym stanie. I to też jest warunek, jeśli ktoś chce podarować powstającemu muzeum „antyki”. Rzecz może nie działać, ale musi być wizualnie nieuszkodzona.

„Zbieranie przedmiotów nie stanowi problemu. Mamy pełne dwa pokoje depozytowe. Chcę jednak pokazać, że ludzie chcieliby tu wrócić i powiedzieć, że to ma sens ”- wyjaśnia Michał. Kiedy pytamy go, który stary kawałek jest już uważany za historyczny, odpowiada, że obecnie szuka również iPhone'a1. Dojeżdżamy nawet do podstacji elektrycznej, która w zeszłym roku działała jeszcze. Dziś jednak elektryczność w budynku została zmieniona, więc do niedawna funkcjonalne pomieszczenie stało się eksponatem muzealnym.

Będą mieli swój pokój w Muzeum, potem telefony, telewizory, sprzęt AGD, znajdziecie tutaj przykładowy sklep Jednota. Jednak sercem Michała jest idea Muzeum Starej Prievidzy. Idziemy korytarzem w piwnicy budynku. „Na ścianach zostanie wyeksponowana złota aleja Prievidza. Tutaj po prawej stronie wejdziemy do kina Slavia, w którym znajdzie się funkcjonalny projektor z epoki, stare kino na 80-100 osób, a także chcemy wyposażyć muzeum w kamery telewizyjne. W swojej kolekcji mam nawet plakat z 1936 r. Musiałem jednak wymyślić taką metodę metodą wykluczania. Zawiera listę filmów z datami, ale bez roku. Więc strzeliłem, kiedy filmy miały premierę, i jednocześnie sprawdzałem, w jakim dniu odbywały się poszczególne pokazy. Nie zabraknie też sceny, na której będą mogli występować artyści teatralni. Mam nadzieję, że uda nam się sprawić, że podium będzie przyjemnie skrzypiało. Abyśmy podczas przedstawień mogli cofnąć się w czasie - Michał wskazuje na nagie ściany, które już w swojej wyobraźni widzi jako prawdziwe Kino Slavia.

Obok będzie pomieszczenie z podtytułem - Fotograf, studio - Adolf Kramer. Ten dżentelmen zrobił zdjęcia staremu Prievidzie, zanim został deportowany i zamordowany w obozie koncentracyjnym. „I to jego zdjęcia powinny ozdobić ten pokój. Będę szczęśliwy, jeśli pracownia zostanie uzupełniona techniką powiększania ”- Prievidjan, człowiek z pasją, nadal przedstawia swoje marzenia. Ale to, co ma bardziej realistyczne kontury, to przyszłe wejście do muzeum. Będzie się składał z przystanku autobusowego z „biletowym szczupakiem”. „Szukam też oryginalnego biletu komunikacji miejskiej Prievidza, na podstawie którego mógłbym wykonać repliki. I będą to bilety. "